YEDİ MEŞALECİLER:
1.1928 yılında farklı bir şiir oluşturmak amacıyla bir araya gelmişlerdir.
2.Beş Hececiler’i eleştiren bir edebî topluluktur.
3.Bu topluluk adını 1928’de yedi arkadaşın ortaklaşa çıkardığı “Yedi Meşale” adlı kitaptan almıştır.
4.Bu toplulukta, “canlılık, samimiyet ve daima yenilik” üç temel ilkedir.
5.Ancak şiirleri bu üç ilkeden de yoksundur.
6.Bu topluluk, Millî Edebiyatçıların sığlıklarına, gerçekçilikten uzak memleketçiliklerine bir tepki olarak ortaya çıkmış; fakat başarılı olamamıştır.
7.Toplulukta şiir adına Ziya Osman Saba başarılı örnekler sunmuştur. Şiirlerinde “çocukluk özlemi, anılara düşkünlük, yoksul yaşamlara karşı utanç ve acıma, küçük mutluluklarla yetinme…” gibi konuları işlemiştir.
8.Topluluğun Temsilcileri : “K a S ı M C e V i Z Y e D i” Kenan Hulusi Koray, Sabri Esat Siyavuşgil, Muammer Lütfi, Cevdet Kudret Solok, Vasfi Mahir Kocatürk, Ziya Osman Saba, Yaşar Nabi Nayır.
Yedi Meşaleciler “C e V i Z Y e S e K M i ya da “S e V e C e K M i Y i Z” kelimeleriyle de hatırlanabilir
ZİYA OSMAN SABA
1.Şair ve hikâyecidir.
2.Yedi Meşalecilerdendir.
3.Çocukluk anıları, ölüm gibi temalar üzerinde durmuştur.
4.Sebil ve Güvercinler (şiir)
5.Geçen Zaman (şiir)
6.Nefes Almak (şiir)
7.Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi (hikâye)
8.Değişen İstanbul (hikâye)