REDİF:
1.Mısra sonlarındaki yazılışı, görevi ve anlamı aynı olan ses benzerliklerine redif denir.
2.Redif; ek, sözcük, söz öbeği, bütün bir dize, (nakarat) halinde olabilir.
3.Redif, şiirde ahengi sağlar.
4.Kafiyeler kelimenin kökünden başlanarak bulunur.
5.Her mısranın sonunda redif olmayabilir.
6.Mısra sonunda varsa önce redif bulunur, redif bulunduktan sonra kelimenin köküne doğru varsa kafiye bulunur.
7.Divan edebiyatında kasideler ve gazeller redifine göre adlandırılır. Su Kasidesi, Âdem Kasidesi, Ağlar redifli gazeli, derdi yok redifli gazeli vb.
NOT: Sesli harflerin farklı olması ses benzerliklerinin redif olmasına engel değildir. Sözgelimi di’li geçmiş zaman ekinin –dı, -di, -du, -dü; çokluk ekinin –ler, -lar; miş’li geçmiş zaman ekinin –mış, -miş, -muş, -müş olması gibi…
- REDİF ÖRNEKLERİ
Bu düğümü kim çöz–ERDİ
Koyun kurt ile gez–ERDİ
Kim okurdu kim yaz–ARDI
Fikir başka başka olmasa
Gâh eserim yel–LER GİBİ
Gâh tozarım yol–LAR GİBİ
Gâh akarım sel–LER GİBİ
Gel gör beni aşk neyledi
Bu dörtlüklerde koyu ve büyük harflerle yazılan bölümler rediftir.
- NOT: Redifin bulunduğu, kafiyenin bulunmadığı örnekler
Bende yalnız üşümüş bir kuşun ürpermesi VAR,
Mevsimin çizdiği cennette bir ıssızlık VAR.
Pas tuttu bu akşam suların rengi havuz–DA;
Anlat değişen biz miyiz, eşya mı cihan–DA?
Dinmiş denizin şarkısı, rüzgâr uyumak–TA;
Hala sesimiz dalgalanır karşı yamaç–TA.
- Dize halinde redif örneği
Ela gözlerinde sürmen olaydım
Senden ayrılmayan bir ben olaydım
Sağ yanak altının sol köşesinde
Senden ayrılmayan bir ben olaydım