Hikaye - Affetmek

Lise öğretmeni derste öğrencilerine şöyle der: “Yarın hepiniz birer plastik torba ve beÅŸer kilo patates getireceksiniz!” Ertesi sabah hepsinin sıralarının üzerinde patatesler ve torbalar hazırdır. Ögretmen : “Åžimdi, bugüne kadar affetmeyi reddettiÄŸiniz her kiÅŸi için bir patates alın, o kiÅŸinin adını o patatesin üzerine yazıp torbanın içine koyun!” Bazı öğrenciler torbalarına 3’er-5’er tane patates koyarken, bazılarının torbası neredeyse aÄŸzına kadar dolmuÅŸtur. Öğretmen : “Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu torbaları yanınızda taşıyacaksınız. Yattığınız yatakta, bindiÄŸiniz otobüste, okulda hep yanınızda olacaklar.” Aradan bir hafta geçer. Hocaları sınıfa girer girmez, öğrenciler ÅŸikayete baÅŸlarlar: “Hocam, bu aÄŸir torbayı her yere taşımak çok zor. Hocam, patatesler kokmaya baÅŸladı. İnsanlar tuhaf bakıyorlar, hem sıkıldık hem yorulduk….” Öğretmen : “Görüyorsunuz ki, affetmeyerek asıl kendimizi cezalandırıyoruz. Kendimizi ruhumuzda ağır yükler taşımaya mahkum ediyoruz. Affetmeyi karşımızdakine bir iyilik olarak düşünüyoruz..” Aslında affetmek en baÅŸta kendimize yaptığımız bir iyiliktir.

HİKAYE
Tags