Uzanıp kkoparsam güneşi ayı yıldızları
sıkıca sarsam sinemde
hüznüm içinde eriyip gider
bir çığ gibi devrilsem sonsuzluğa
ürkek bakışklarda arasam seni,
tanırsın değil mi ben ey sevgili
zemheri karanlıklarda hep gündüzü aradım
uçuçrumlarda senin izini
yakaladım dediğim anda hep elimden kaçtın
celladım oldu boğazımdaki o düğüm
bulmak seni hüzün kervanında
yaşamak seni sesin gölgende