Karanlık basmadan gülüm karanlık basmadan
şahididir bu yollar gizli çilemin
tebessüm etsem de boş bakışlarda
sönmüş bir volkan gibi yüreğim
sünger olsam tüm acıları çeksem de
bulut olsam gözyaşlarıomı döksem de
rüzgar dağıtır yine etrafı
ve ben yine aynı benim
serin kavak ağaçları altında üşüyorum
gözlerden kurtulmak bir çaremidir
bilmiyorum
ve ağlıyorum öksüz bir çocuk gibi
ali ayvaz